Woonfraude door statushouders

Afgelopen zaterdag viel in het AD te lezen dat uit eigen onderzoek, dat was uitgevoerd in Amsterdam, bleek dat tientallen statushouders zonder toestemming van de woningcorporatie hun sociale huurwoning of een deel daarvan verhuren.

Verslaggevers van het AD dezen zich voor als potentiële huurders en bezochten enkele van de door statushouders aangeboden woningen. In hartje Amsterdam namen ze een kijkje in een studio van een Syrische statushouder, die zelf bij zijn vrouw is ingetrokken die ook een sociale huurwoning heeft gekregen.

We werken in Huizen tot nu toe loyaal mee aan de huisvesting van statushouders. Dat zijn vluchtelingen die permanent in Nederland mogen blijven en hier een nieuwe start mogen maken. Ieder jaar moeten wij zo’n 80 statushouders van woonruimte voorzien. Dat legt een behoorlijke druk op het beperkt aantal sociale huurwoningen dat jaarlijks vrijkomt. Dat gaat weer ten koste van de mogelijkheden om onze eigen kinderen en kleinkinderen van passende woonruimte te voorzien.

Maar aan de andere kant: doen we dat niet, dan blijven die mensen voorlopig gehuisvest in de AZC’s.  Op dit moment verblijven er zo’n 11.000 statushouders in de AZC’s. Een aantal grote gemeenten, zoals Amsterdam, hebben grote achterstanden in het huisvesten van de statushouders. Met als gevolg dat de druk op gemeenten om vluchtelingen op te vangen, zoals bij ons in de haven, alleen maar toeneemt.

Dit alles geeft ook wel aan dat er geen gemakkelijke oplossingen zijn. Het Rijk heeft een aantal jaren veel te gemakkelijk een aantal AZC’s afgestoten. Dat was weliswaar een gemakkelijke bezuiniging, maar nu zitten de gemeenten met de gebakken peren.

Los van wie het doet: het onrechtmatig omgaan met schaarse huurwoningen is laakbaar. Het gaat hier om een schaars goed, dat betaald is uit belastinggeld van burgers. Die schaarste moeten we zo eerlijk mogelijk verdelen. Iedereen kent wel in zijn omgeving jonge mensen die lang op een wachtlijst moeten staan om in aanmerking te komen voor passende woonruimte. Dan is het extra zuur dat anderen door illegale praktijken hier geld aan verdienen en anderen onnodig lang op een wachtlijst blijven staan.

Ik heb het college daarom gevraagd of dit soort praktijken, zoals die door het AD zijn geschetst, zich ook in onze regio voordoen en op welke wijze er controles plaats vinden om het onrechtmatig gebruik van sociale huurwoningen tegen te gaan.