Laat ik even een bekentenis doen: ik heb een heilig ontzag voor mensen die snel weten door te pakken. Waar ik soms nog sta na te denken over wat een volgende stap moet zijn, en nog omgeven ben door twijfel of iedereen het er wel mee eens is, hebben de doorpakkers onder ons hun doel al bereikt. Soms pakt dat verrassend positief uit. Maar in even zo vele gevallen leidt dat tot zoveel commotie dat ze weer van voren af aan moeten beginnen. Ook in Huizen hebben we leergeld betaald bij trajecten als Zeezicht en Kalmoes.
Daar moest ik aan denken toen ik gisteren de agenda van het participatietraject van het Rijsbergenterrein onder ogen kreeg. In een maand tijd, tussen 10 juni en 15 juli (week 28), lijkt het volledige participatietraject zich te voltrekken.
Vorige maand heeft de raad unaniem een motie aangenomen waarin we onze vertegenwoordiger in de regio opgedragen hebben om erbij de regio op aan te dringen dat er een ordelijk participatietraject wordt uitgevoerd, waarbij de buurt wordt geraadpleegd. En raadplegen is écht wat anders dan informeren. In dat traject zou ook moeten worden gereflecteerd op de varianten die door de omwonenden zijn aangedragen. Het plan staat ook volgende week geagendeerd voor de ingelaste vergadering van de commissie Fysiek Domein.
Ik vraag me af of we hierin niet te snel gaan. We hebben het over een ontwikkeling waar sprake is van veel weerstand. Een aantal betrokken inwoners, waarvan de meesten het er ook nog bij moeten doen naast een gewone baan, nemen het voortouw. Ze moeten niet alleen een complexe problematiek eigen maken. Ze zullen zich ook moeten inleven in de afwegingen die de regio hierin maakt en zullen uiteindelijk ook hun eigen positie hierin moeten bepalen. Daar komt bij dat ze ook nog rekening moeten houden met de opvattingen van hun eigen achterban. Ga er maar aanstaan. En dat allemaal in zes weken tijd.
Er zal goed over nagedacht zijn. Het plan is besproken met de gemeente Huizen, zo lees ik in het stuk. Maar als het je echt te doen is om draagvlak en commitment te creëren bij de omwonenden, zou je dan niet wat meer tijd moeten nemen, zo vraag ik me af. Lopen we niet het risico dat dit traject ontaardt in “een vluggertje met de buurt”? Dat was zeker niet de bedoeling van de raadsbrede motie die in april is aangenomen. Het college heeft hier volgende week nog wel wat in uit te leggen.