Wakker gekust!

Woensdag 30 maart werd de nieuwe gemeenteraad geïnstalleerd. Het is altijd weer een plechtig en feestelijk moment als de 27 raadsleden door de burgemeester worden beëdigd. Voor sommigen begint het al routine te worden en voor de nieuwelingen is het extra spannend om voor het eerst in deze “arena” te mogen aantreden. Maar veteraan of nieuweling: iedereen vindt het belangrijk genoeg om zich te laten vergezellen door partners en kinderen. En dat maakt het extra bijzonder. En  laten we eerlijk zijn: zonder steun van de mensen om je heen kun je dit werk niet goed doen.

Voor de politieke fijnproevers viel er veel te genieten in het agendapunt dat aansluitend was geagendeerd: de beschouwingen van de fractievoorzitters op de verkiezingsuitslag en de gevolgen daarvan voor de formatie. Elders op deze pagina heb ik verslag gedaan van mijn inbreng namens de VVD-fractie.

Het benoemen van de financiële realiteit (of in gewone mensentaal: “er is geen geld”) raakte een open zenuw bij met name PvdA en Groen Links. De afgelopen jaren zijn de kosten in de Jeugdzorg fors opgelopen. Karin van Werven, de huidige fractievoorzitter van D66, gaf aan dat zij in de vorige periode regelmatig had aangedrongen op meer grip en inzicht in de kostenontwikkeling van het Sociaal Domein. Zij concludeerde dat daarin tijdens de vorige collegeperiode te weinig voortgang was geboekt. Ik ben er niet bij geweest, maar ik kan niet anders dan concluderen dat de cijfers haar geen ongelijk geven.

Groen Links en PvdA wilden woensdagavond die realiteit duidelijk nog niet onder ogen zien. In hun bijdrage ging het vooral over de vraag waar de gemeente nog meer geld aan moest uitgeven. En degenen die daarbij wijzen op de beperkingen van de financiële haalbaarheid wordt al gauw een te enge blik verweten. Zo ook woensdagavond.

Ga je politiek bedrijven door alleen je verlanglijstjes in te dienen, of neem je ook je verantwoordelijkheid als je ingewikkelde keuzes hebt te maken. En mijn voorspelling is: voorlopig hebben we met het laatste te maken. Om een voorbeeld te geven: Het Rijk heeft de gezamenlijke gemeenten in  2022 en 2023 voor ongeveer 1,5 miljard aan extra middelen toegezegd voor de Jeugdzorg. In 2026 is dit bedrag ruim een miljard lager: net geen € 400 miljoen. Dat miljard is omgerekend voor Huizen ongeveer € 2 miljoen, dat we linksom of rechtsom binnen de begroting moeten zien te vinden de komende periode. Ga er maar aan staan.

PvdA en Groen Links gaven aan dat ze graag mee willen denken over de richting waarbinnen het nieuwe college haar plannen zal moeten maken. En ik neem aan dat ze dan ook willen meedenken over de ingewikkelde keuzes die we hierin met elkaar te maken hebben. Dat is winst. Ik heb ook al aangegeven dat we de denkkracht van alle 27 raadsleden hard nodig hebben om dit tot een goed einde te brengen, zodat er ook na 2026 nog een stabiele basis ligt waar een volgend college en een volgende gemeenteraad weer op kan voortborduren, zoals wij dankbaar gebruik maken van de inspanningen van de generaties die voor ons de gemeente hebben bestuurd.

Maar duidelijk was wel dat een paar partijen wakker gekust werden door het financiële perspectief dat ik inbracht. Maar dat wakker kussen was niet voor iedereen een onverdeeld genoegen, zo bleek woensdagavond. Dat is een zorg waarmee ik kan leven.